Dini bayramlar biz inanan müminler için için kutsal hediyelerdir. sevinç,ferahlık,hasret giderme,helalleşmedir.Bölgeden bölgeye,şehirden köye değişen örf ve adetlerin tekrarlanmasıdır.
Bayramların güzel yanı inanmayanlara veya inanç iklimine uzak duranlara bile o sevinci tattırabilmesidir,evet bayramdayız diyebilmesidir.
Bir de bayram denince, hemen çocuklar ve çocukluğumuz gelir aklımıza...
Bayram çocuksulaştırır içimizi, dalar gideriz çocukluğumuza.
Ortaokul sıralarındayken bir şiirle hatta bir şairle , apayrı bir dünya ile tanışmıştım. Cahit Sıtkı ile.
Ne diyordu şiirinin mısralarında
Affan Dede'ye para saydım
sattı bana çocukluğumu
artık ne adım var ne yaşım
bilmiyorum kim olduğumu
hiçbir şey sorulmasın benden
haberim yok olan bitenden
bu bahar havası bu bahçe
havuzda su şırılşırıldır
uçurtmam bulutlardan yüce
zıpzıplarım pırıl pırıldır
ne güzel dönüyor çemberim
hiç bitmese horoz şekerim
Bunu söyler sonra yine kocaman bir Ah! Geçirir ama yine de özlem duyarım. Çocukluğumuzda daha sık akraba,komşu ziyaretleri olurdu.Şimdi değişen toplum yapısı ve bencilleşmeye doğru giden sosyokültür kuşağımızda artık bırakın örf,adet ve geleneklerimizi yaşatalım, ’’bayramda şuraya tatile çıkalım’’cümlelerini daha çok sık duyar olduk.
Bayramlık ayakkabılarını başucuna koyup uyuyan çocuklar var mı hâlâ, bilemiyorum ama çocukların dün olduğu gibi bugün de bayramları başka bir coşkuyla yaşadıklarını biliyorum.
Ben çocukluk gömleğimi çıkarıp , yetişkin gömleğimi giyeli çok oldu.Lakin şu yaşıma geldim, hala her bayram sabahı rahmetli Barış Manço’nun “Bugün bayram erken kalkın çocuklar” şarkısını söyleyerek uyanırım. Erkenden kalkar, acele edip bayramlıklarımı giyer,camiye koşarım. Şehirden gitmekten, “güneye inmekten” ise hiç hoşlanmam. Gidilecekse yine memlekete, aileyi görmeye gidilmelidir. Dünyanın en güzel şeyi böyle özel zamanların aileyle, en sevilen dostlarla geçirilmesidir.
Bari bayramlarda başta ailemizi,dostlarımızı,akrabalarımızı ihmal etmeyip senede 3-4 gün de olsa onlarla vakit geçirmeyi ve çok sonraları ‘’KEŞKE ‘’ dememek için hal hatır sormayı bilelim.
Yeni bir yazıda görüşmek dileğiyle.
Esen kalın !
Nerde o eski bayramlar...